Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Μαθήματα Καλλυντικών - Αμαμελίδας Νερό (Witch Hazel Water)

(Hamamelis water, Witch Hazel water, Hazel water)

Ανθόνερο που προκύπτει από εκχύλιση των αποξηραμένων ή φρέσκων φύλλων, κλαδιών και ριζών του φυτού Αμαμελίδα (Hamamelis Virginiana, ιθαγενές φυτό της Νοτίου Αμερικής) σε νερό.

Περιέχει γαλλικό οξύ, αμαμελιταννίνη και πτητικά έλαια, ρητίνες, και διάφορα φυτοχημικά όπως ταννίνες, καμφερόλη και ευγενόλη.

Χρησιμοποιείται ευρέως σε καλλυντικά προϊόντα που προορίζονται για το λιπαρό δέρμα λόγω της τονωτικής, στυπτικής, δροσιστικής και συσφικτικής ιδιότητας των ταννίνων που περιέχει.

Υποστηρίζεται επίσης ότι, λόγω της παρουσίας των φυτοχημικών, τα οποία δρουν ως αντιοξειδωτικοί παράγοντες δεσμεύοντας τις ελεύθερες ρίζες, μπορεί να δράσει κατά της φωτογήρανσης.

Όταν δε συνδυαστεί με άλλες προστατευτικές του δέρματος ουσίες, μπορεί να ενισχύσει την προστατευτική τους δράση ενάντια στις ακτίνες του ήλιου.

Το νερό αμαμελίδας δεν προκαλεί ερεθισμούς και αλλεργίες, εφόσον βέβαια συντηρηθεί σωστά, όπως άλλωστε και όλα τα καλλυντικής φύσεως υλικά που προορίζονται για επαφή με το δέρμα, ώστε να αποφευχθεί ανάπτυξη βακτηριδίων.

Μεγάλη σύγχυση επικρατεί σχετικά με τις “θαυματουργές” ιδιότητες πολλών φυτικών ουσιών. Έτσι και με την αμαμελίδα, έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι δρα θεραπευτικά κατά της λιπαρότητας. Φυσικά αυτό δεν ισχύει καθώς οι στυπτικές της ιδιότητες δεν μπορούν να θεραπεύσουν το λιπαρό δέρμα, παρά μόνο να το καθαρίσουν προσωρινά αφήνοντας μια δροσερή αίσθηση στην επιδερμίδα.

Αργοπεθαίνει - Pablo Neruda

 


Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Βοτανολογία - Αλχεμίλλη (Alchemilla)


Αγγλική ονομασία: Alchemilla, Lady’s Mantle
Επιστημονική ονομασία: Alchemilla Vulgaris
Άλλες ονομασίες: Αλχημίλλη, Αλχεμίλλα
Οικογένεια: Ροδοειδή (Rosaceae)
Χρησιμοποιούμενα μέρη: Υπέργεια (φύλλα αποξηραμένα)


Μορφολογία – Γενικά Χαρακτηριστικά

Ποώδες, πολυετές και ανθεκτικό φυτό που φτάνει τα 50εκ. Έχει φύλλα πλατιά, λοβωτά, μαλακά στην υφή και κιτρινοπράσινου χρώματος. Τα άνθη, κιτρινοπράσινα κι αυτά, είναι μικροσκοπικά (3 με 5 χιλιοστά) και βρίσκονται συγκεντρωμένα σε φιόγκους. Το στέλεχος είναι χνουδωτό όπως και τα φύλλα. Οι ρίζες, πασσαλώδεις κι έρπουσες.

Προτιμά τα υγρά και πλούσια εδάφη και τη βρίσκουμε σε βοσκότοπους, λιβάδια, δάση αλλά και πετρώδη εδάφη σε Β. Ευρώπη και ορεινές περιοχές της Κεντρικής και Νότιας. Στην Βρετανία απαριθμεί 11 είδη.

Στην Ελλάδα έχουμε διάφορες ποικιλίες της όπως την Οξύβολο στον Όλυμπο, Χέλμο στο Πήλιο, Αγροτική σε όλες τις πεδιάδες και την Κοινή στη Λακωνία και η οποία μας ενδιαφέρει για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Υπάρχει και η Άλπεως, αρκετά σπάνιο είδος που αποτελεί άριστο μελισσοτροφικό και κτηνοτροφικό.

Έχει γεύση ξηρή, πικρή και στυφή.

Περιέχει, μεταξύ άλλων, τανίνες, σαλικυλικό οξύ, σαπωνίνες, φυτοστερόλες, πτητικό έλαιο και πικρές ουσίες.


Ιστορία – Μυθολογία

Η ονομασία της προδίδει τη σχέση της με την αλχημεία και την ιδιαίτερη εκτίμηση που της είχαν οι αλχημιστές κατά το Μεσαίωνα οι οποίοι πίστευαν ότι, όταν κάθεται η δροσιά στα φύλλα της είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή της φιλοσοφικής λίθου.

Η αγγλική της ονομασία “ladys montle” υποδηλώνει την ευεργετική επίδραση του φυτού σε πάσης φύσεως γυναικολογικά προβλήματα. Κάτι που φαίνεται και από την παρομοίωση των φύλλων της με το πέπλο της παναγίας σε μεσαιωνικούς πίνακες.


Συλλογή

Ανθίζει από το Μάη μέχρι και τον Αύγουστο και η συλλογή γίνεται από τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο, κατά προτίμηση όμως, πριν τα μέσα Αυγούστου.


Ιδιότητες – Χρήση
Η κύρια και γνωστή της ιδιότητα, όπως προαναφέρθηκε, αφορά την ρύθμιση και ανακούφιση γυναικολογικών διαταραχών όπως δυσμηνόρροια, άτακτο κύκλο κλπ. Όταν δε χρησιμοποιηθεί στον καταιονισμό, μπορεί να ανακουφίσει από κνησμό και δυσάρεστες κολπικές εκκρίσεις που προκαλούνται από μολύνσεις των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Λέγεται επίσης ότι δρα ρυθμιστικά στις ορμονικές αλλαγές της εμμηνόπαυσης.

Όπως και τα περισσότερα βότανα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση από ενοχλήσεις του πεπτικού όπως φλόγωση στομάχου και εντέρων και γαστρίτιδα και λειτουργεί ως στυπτικό ενάντια στις διάρροιες.

Οι πλύσεις και το κατάπλασμα από το χυμό της χρησιμοποιούνται σε πρηξίματα και πληγές και οι γαργάρες καταπραΰνουν τον ερεθισμένο λαιμό ή φάρυγγα λόγω της αντιφλεγμονώδης δράση της.

Άλλες χρήσεις:

Τα νεαρά, τρυφερά της φύλλα μπορούν να προστεθούν στις σαλάτες.

Χρησιμοποιείται επίσης στην κτηνιατρική σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας.

 

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Μαθήματα Καλλυντικών - Αλόη (Aloe Vera)


Φυτική ουσία με μορφή γέλης ή χυμού που βρίσκεται στο εσωτερικό των φύλλων του φυτού Αλόης η οποία προέρχεται από την Ανατολική Αφρική. Ήταν ήδη γνωστή στους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους για την ιδιότητά της να επουλώνει πληγές κάθε είδους.

Η αλόη, σαν κάκτος, αποτελείται σχεδόν εξολοκλήρου από νερό, περίπου 95% δηλαδή. Το υπόλοιπο μέρος αποτελείται από πολλά ενδιαφέροντα συστατικά όπως παράγωγα ανθρακινόνης (αλοϊνη, χρυσοφανικό οξύ, εμοντίνη, μπαρμπαλοίνη κ.α.), υδρογονάνθρακες, λιγνίνη, μαλικό οξύ, σαλικυλικό οξύ, στερόλες, λεκτίνες, σαπωνίνες, γελονίνες, χρωμόνες, ρητίνες, αμινοξέα (περίπου 20) καθώς και βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία.

Από τα συστατικά της, αυτά που ενδιαφέρουν την κοσμετολογία είναι τα εξής:

Η λιγνίνη που θεωρείται ότι βοηθά στην διαστολή των αγγείων αυξάνοντας έτσι την διεισδυτικότητα και απορρόφηση των συστατικών των καλλυντικών στο δέρμα. Επίσης υποστηρίζεται πως διεγείρει τους ινοβλάστες συμβάλλοντας έτσι στην παραγωγή κολλαγόνου και συνεπώς στην ανανέωση των κυττάρων.

Οι πρωτεΐνες S-100, η Β-Σιτοστερόλη και οι λεκτίνες, τα οποία προάγουν την κυτταρική ανάπτυξη για επιδιόρθωση ιστών κι έτσι έχουμε ταχύτερη επούλωση πληγών αλλά και βελτίωση υπαρχόντων ουλών.

Τα αντιοξειδωτικά (βιταμίνες A,C,E και β-καροτίνη) όπου εξ’ αιτίας της παρουσίας τους, αποδίδονται στην αλόη αντιγηραντικές ιδιότητες.

Με βάση αυτά τα συστατικά και τις ιδιότητές τους, χρησιμοποιείται ευρέως στα καλλυντικά ως ουσία επουλωτική και αντιρυτιδική. Υποστηρίζεται δε ότι είναι υμενιογόνο μαλακτικό, ότι δημιουργεί δηλαδή προστατευτικό υμένιο στο δέρμα αποτρέποντας έτσι την απώλεια νερού από αυτό, κρατώντας το ενυδατωμένο.

Επίσης, είναι γενικώς γνωστή σαν πρώτη βοήθεια σε κάθε είδους πληγές και εγκαύματα, ηλιακά και μη, ενώ θεωρείται ιδανικό μαλακτικό για περιπτώσεις ξηροδερμίας καθώς και για το ευαίσθητο δέρμα του προσώπου.

Δεν έχουν αναφερθεί ανεπιθύμητες παρενέργειες από τη χρήση της, μόνο σπάνια κάποιος τοπικός ερεθισμός σε ευαίσθητα άτομα. Να τονίσω πως αναφέρομαι στη χρήση της σε καλλυντικά σκευάσματα και όχι στην αλόη ως χυμό που μπορεί να καταναλωθεί εσωτερικώς. Γι’ αυτή την περίπτωση θα μιλήσουμε σε επόμενο άρθρο που αφορά τη φαρμακευτική χρήση της αλόης.


Αν και τα καλλυντικά που περιέχουν αλόη διαφημίζονται ως αντιρυτιδικά, κάτι τέτοιο δεν ισχύει, όχι μόνο για την αλόη, αλλά και για οποιοδήποτε συστατικό, φυσικό ή μη, για το λόγο του ότι, καμιά ουσία δεν μπορεί να αναιρέσει την επίδραση του χρόνου στον οργανισμό μας παρά μόνο να ενισχύσει μερικώς την αντίστασή του στη φυσική φθορά με ποικίλους τρόπους. Η αντιγήρανση είναι ένας μεγάλος τομέας έρευνας στον οποίο πολλοί παράγοντες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο. Μέσα σε αυτούς είναι η διατροφή, η άσκηση, η κληρονομικότητα, ο τρόπος ζωής κλπ, και μόνο με τον σωστό συνδυασμό τους μπορεί να επιτευχθεί κάποιο αποτέλεσμα στην καθυστέρηση της γήρανσης αλλά όχι και στην αναίρεσή της.

*Θα πρέπει να τονίσω πως, για τη κατ οίκον εκμετάλλευση του ζελέ της αλόης, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς, το φύλλο της αλόης παράγει 2 ξεχωριστά υγρά, με διαφορετικές ιδιότητες κι επιδράσεις το καθένα. Το αυθεντικό ζελέ της αλόης είναι αυτό που βρίσκεται στο κέντρο του φύλλου και μπορεί να χρησιμοποιηθεί αφού έχουμε αφαιρέσει το κιτρινοπράσινου χρώματος υγρό που περιβάλλει το ζελέ και είναι ερεθιστικό. Θα αναφερθώ με περισσότερες λεπτομέρειες επί του θέματος σε επόμενο άρθρο που θα αφορά της αλόη ως βότανο.
 

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Βοτανολογία - Αγριμόνιο (Agrimonium)


Αγγλική ονομασία: Agrimony
Επιστημονική ονομασία: Agrimonia Eupatoria
Άλλες ονομασίες: Αγριμονιά, Αργεμώνη, Ευπατόριο, Φωνόχορτο, Ασπροζάκι
Οικογένεια: Ροδοειδή, Rosaceae, Αγγειόσπερμα
Χρησιμοποιούμενα μέρη: Υπέργεια, Ρίζες


Μορφολογία – Γενικά χαρακτηριστικά

Ποώδες, διακλαδιζόμενο και πολύχρονο φυτό που φτάνει το 1 μέτρο. Τα στελέχη του είναι όρθια και φτάνουν μέχρι 30-40 πόντους. Έχει άνθη μικρά, αστεροειδή και χρώματος ανοιχτού κίτρινου τα οποία βρίσκονται πάνω και κατά μήκος των στελεχών του. Τα φύλλα είναι μεγάλα, οδοντωτά και λίγο χνουδωτά. Ο βλαστός είναι και αυτός χνουδωτός, κόκκινου χρώματος και ο καρπός φέρει αγκιστροειδή κέντρα.

Φυτρώνει σε όλα τα κλίματα, και είναι κοινό φυτό στην Ευρώπη αλλά και την Ελλάδα. Στη Ζάκυνθο είναι γνωστό και ως Φωνόχορτο ενώ στην Κέρκυρα ως Ασπροζάκι. Βρίσκεται σε άκρες δρόμων, μονοπατιών, αγρών και σε μεγάλους φράχτες αλλά και σε ορεινά δάση.
Η γεύση του είναι στυφή, πικρή και δροσερή.

Περιέχει μεγάλη ποσότητα πυριτίου στο οποίο οφείλονται πιθανότατα και οι θεραπευτικές του ιδιότητες, αλλά και πικρές ουσίες, φλαβινες, μεταλλικά στοιχεία, πτητικό έλαιο, τανίνες, βιταμίνες B και K.
 
Ιστορία – Μυθολογία
Πήρε το όνομά του από τον Μιθριδάτη Ευπάτορο, βασιλιά του Πόντου ο οποίος ανακάλυψε την ιδιαίτερη χρήση του ως αντίδοτο δηλητηριάσεων.
Κατά τον 15ο αιώνα αποτελούσε βασικό συστατικό ενός γιατρικού γνωστού ως «νερό του αρκεβουζίου» το οποίο χρησίμευε για τον καθαρισμό πληγών στο πεδίο μάχης.
Στην Ελλάδα τέλος, ήταν γνωστό ήδη κατά τους αρχαίους χρόνους ως αντίδοτο δηλητηριάσεων.
 
Συλλογή
Ανθίζει από Μάη μέχρι Αύγουστο και η συλλογή γίνεται μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου.

Συνίσταται η χρησιμοποίησή του την ίδια ημέρα καθώς με την αποξήρανση χάνει μέρος της γεύσης και οσμής του.


Ιδιότητες – Χρήση

Η κυριότερη ιδιότητα του φυτού αφορά την αντιμετώπιση φλεγμονών του λαιμού και των βλεννογόνων του στόματος (χρόνια φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, λαρυγγίτιδα, βρογχίτιδα, βήχας, άφθες, μυκητιάσεις).

Επίσης σημαντική είναι η συμβολή του στην καταπολέμηση παθήσεων του πεπτικού (δυσπεψία, κωλικούς, δυσεντερία) καθώς και η βοήθεια που προσφέρει στην ανακούφιση από τη διάρροια και τους εμετούς λόγω της στυπτικής του ιδιότητας.
Όπως προαναφέρθηκε, χρησιμοποιούνταν ευρέως από αρχαιοτάτων χρόνων για τον καθαρισμό πληγών αλλά και βοήθημα έναντι ερεθισμών, εκζέματος και γενικώς διαφόρων δερματικών παθήσεων.

Εκτός των παραπάνω ιδιοτήτων, το αγριμόνιο χρησιμοποιείται και σε παθήσεις του συκωτιού και της σπλήνας, αλλά και ως διεγερτικό της χολής και βάση της διουρητικής του ιδιότητας, είναι επίσης ιδιαίτερα χρήσιμο σε λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
Τέλος, θεωρείται ότι μπορεί να λειτουργήσει ευνοϊκά σε περιπτώσεις ρευματισμού και αρθριτικών.

Τρόποι χρήσης:
Βραστάρι με προσθήκη μελιού για γαργάρες, σε άφθες στόματος και φάρυγγα, σε ερεθισμένο λαιμό και λαρυγγίτιδες, λειτουργεί ως στυπτικό.

Κατάπλασμα φύλλων για μώλωπες, πρηξίματα, στραμπουλήγματα. Επίσης για ημικρανίες.

Βάμμα για φλεγμονές και λοιμώξεις ουροποιητικού.

Πλύσεις με το έγχυμα βοηθούν τον καθαρισμό πληγών αλλά και σε ερεθισμούς, έκζεμα κλπ.

ΠΡΟΣΟΧΗ!! Λόγω της στυπτικής του δράσης, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από άτομα με δυσκοιλιότητα.
 
Καλλιέργεια
Για την καλλιέργειά του, χρειάζεται πλούσιο και υγρό έδαφος. Η σπορά γίνεται σε βάθος 10 εκατοστών την άνοιξη, με ελαφρύ σκέπασμα και κατά την ανάπτυξη, χρειάζεται συχνά σκαλίσματα.
 

 

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Μαθήματα Καλλυντικών - Αλλαντοϊνη (Allantoin)

Χημικώς ονομάζεται διοξοϊμιδαζολιδινυλουρία και ανευρίσκεται σε φυτά με δημοφιλέστερη πηγή το εκχύλισμα ριζών σύμφυτου, καθώς και σε ζώα, βακτήρια και θηλαστικά, εκτός των ανθρώπων και των πιθήκων. Από τα φυτά το βρίσκουμε πέρα από το σύμφυτο και στον καπνό, στο χαμομήλι, στα ζαχαρότευτλα και στο φύτρο σταριού ενώ στα θηλαστικά παράγεται ως υποπροϊόν του καταβολισμού των πουρινών όπου έχουμε οξείδωση του ουρικού οξέως. Επίσης, παράγεται και συνθετικώς.

Έχει μορφή άσπρης κρυσταλλικής πούδρας, χωρίς οσμή και γεύση. Διαλύεται στο ζεστό νερό και την αλκοόλη. Οι συγκεντρώσεις της κυμαίνονται από 0,1% μέχρι και 2% και, παρά τη χαμηλή αυτή συγκέντρωση, είναι εξίσου αποτελεσματική.

Είναι γνωστή κυρίως για τις μαλακτικές και τις ήπια επουλωτικές της ιδιότητες κάτι που οφείλεται στην κερατολυτική της ικανότητα, να μαλακώνει δηλαδή την κερατίνη βοηθώντας έτσι την συγκράτηση νερού στο δέρμα, αλλά και στην ικανότητά της να προάγει τον πολλαπλασιασμό και ανανέωση των κυττάρων. Επίσης, διαθέτει πολύ καλή συμβατότητα με το δέρμα.

Χρησιμοποιείται έτσι, σε προστατευτικές κρέμες, σε λοσιόν για μετά το ξύρισμα ή τον ήλιο, σε σκευάσματα για μικροερεθισμούς και γενικώς σε κάθε λογής προϊόντα που προορίζονται για ξηρό δέρμα, μικροτραυματισμούς, εγκαύματα και ηλιακά εγκαύματα, ουλές, σκασμένα χείλη, συγκάματα κλπ.

Επίσης, είναι καλός παράγοντας στοματικής υγιεινής και χρησιμοποιείται έτσι σε οδοντόκρεμες, στοματοπλύματα και παρεμφερή προϊόντα στοματικής υγιεινής.

Χρησιμοποιείται ακόμη και σε φαρμακευτικά σκευάσματα για δερματικές παθήσεις όπως ακμή, έκζεμα, ψωρίαση αλλά ακόμη και οι δερματικά υγιείς μπορούν να επωφεληθούν από τη χρήση της καθώς προσφέρει λείο, απαλό και υγιές δέρμα.

Πέρα από την αλλαντοϊνη, χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά και οι ενώσεις της με διάφορες ιδιότητες πχ: L-ασκορβικό οξύ (allantoin ascorbate) ως αντιοξειδωτικό, χλωρουδροξυαλουμίνιο (chlorohydroxyaluminium allantoinate) ως στυπτικό κ.α.

Τοπικός ερεθισμός μπορεί να συμβεί αλλά μόνο από τις χρησιμοποιούμενες ενώσεις της αλλαντοϊνης μιας και η αυτούσια αλλαντοϊνη, σε φυσική ή χημική μορφή, δεν είναι τοξική ή αλλεργιογόνος αντιθέτως, λειτουργεί προστατευτικά ενάντια σε τυχόν ερεθισμούς που μπορεί να προκληθούν από άλλα προϊόντα π.χ. σαπούνι, σκευάσματα με αλκοόλη κλπ.


 

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Μαθήματα Καλλυντικών - Αλγινικό Οξύ (Alginic Acid)



Φυσικός κολλοειδής πολυσακχαρίτης που προκύπτει από εκχύλιση διαφόρων φυκιών του είδους Phaeophyceae και το οποίο βρίσκεται σε ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία.

Έχει κολλοειδή μορφή με χρώμα από λευκό έως κίτρινο-καφέ, είναι άγευστο και διαλύεται εύκολα στο νερό.

Χρησιμοποιείται σε καλλυντικά και σε προϊόντα μπάνιου ως γαλακτωματοποιητής και ως πηκτικός παράγοντας, ρυθμίζοντας τη ρευστότητα αλλά και τη γλοιότητα του τελικού προϊόντος.

Στα καλλυντικά του εμπορίου θα βρείτε και παράγωγα του αλγινικού οξέως όπως:
·         Μετά νατρίου άλατα αλγινικού οξέως (Algin)
·         Εστέρες/Άλατα αλγνινικού οξέως (Alginates)
·         Βοτανικά εκχυλίσματα (Algae)

κυρίως σε προστατευτικές κρέμες (χεριών, ημέρας κλπ) αλλά και σε προϊόντα μπάνιου (σαμπουάν, οδοντόκρεμες).
Για το αλγινικό οξύ και τα παράγωγά του, δεν έχουν αναφερθεί παρενέργειες αν και τα μετά νατρίου άλατά του (Algin) ίσως είναι υπεύθυνα για μεταλλάξεις, κάτι το οποίο ερευνάται.

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Μαθήματα Καλλυντικών - Ακακία/Αραβική Γόμα (Acacia, Gum Arabic)


 
Γνωστή και ως αραβικό κόμμι, πρόκειται για περίπλοκο μίγμα γλυκοπρωτεϊνών και πολυσακχαριτών.


Παράγεται όπως και το γνωστό μας ρετσίνι από δέντρα, και συγκεκριμένα του είδους Acacia Senegal και Acacia Seyal τα οποία βρίσκονται στην Αφρική, την Ινδία, την Νότια Αμερική. Το κόμμι αυτό παράγεται από το δέντρο προκειμένου να καλύψει το κενό σε περίπτωση κοπής ή τραυματισμού του φλοιού του δέντρου.

Είναι μια κολλώδης, άμορφη μάζα, χωρίς γεύση και οσμή και είναι εύκολα διαλυτή στο νερό και αδιάλυτη στην αλκοόλη. Εμπεριέχει μικρά ποσοστά ταννίνης.

Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν ως πηκτικό μέσο στα καλλυντικά αλλά και στην διαδικασία μουμιοποίησης.

Σήμερα, χρησιμοποιείται στα καλλυντικά ως πηκτικός, σταθεροποιητικός και παχυντικός παράγοντας, ως γαλακτωματοποιητής και ως βελτιωτικό υφής, σε συγκεντρώσεις μέχρι 7%.
Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιείται ως:
  • Σταθεροποιητικό, παχυντικό και γαλακτωματοποιό σε προϊόντα τουαλέτας (π.χ. σαπούνια)
  • Μαλακτικό και καταπραϋντικό σε προϊόντα για φροντίδα και περιποίηση του δέρματος
  • Kολλώδης ουσία σε μάσκες ομορφιάς, μάσκαρα κ.α.

Η ακακία συγκαταλέγεται μαζί με άλλες φυτικές γόμες, στους πιο γνωστούς παράγοντες που ευαισθητοποιούν το δέρμα.


Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Μαθήματα Καλλυντικών - Αιθανολαμίδιο Λαουρικού Οξέος (Ethanolamide of Lauric Acid)


Πρόκειται για οργανική ουσία και συγκεκριμένα για αμίδιο, που προέρχεται από το λαουρικό οξύ, λιπαρό οξύ που βρίσκεται σε φυτικά έλαια και κυρίως στα φοινικέλαιο και δαφνέλαιο.
Βρίσκεται σε μορφή ελαιώδους διαλύματος ή σε νιφάδες λευκού χρώματος, με οσμή που μοιάζει ελαφρώς με αυτή του μελιού. Είναι διαλυτό στο νερό.

Χρησιμοποιείται στα καλλυντικά κυρίως για τις ιδιότητές του ως καθαριστικό κι έτσι το βρίσκουμε σε σαμπουάν όπου συντελεί στην παραγωγή αφρού ενισχύοντας τον όγκο του αλλά και την απορρυπαντική του ιδιότητα.
Χρησιμοποιείτε επίσης, πάλι σε σαμπουάν, ως ρυθμιστής της γλοιότητάς τους.

Από τη χρήση του, υπάρχει πιθανότητα τοπικού ερεθισμού όχι όμως ιδιαίτερης επικινδυνότητας όσο με άλλα ευαισθητοποιά συστατικά.

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Βοτανολογία - Αχιλλεία (Yarrow)



Αγγλική ονομασία: Yarrow

Επιστημονική ονομασία: Achillea Millefolium
Άλλες ονομασίες: Αχιλλεία η Χιλιόφυλλος, Χιλιόφυλλο, Αγριαψηθιά, Λάζαρος, Σεμεσάντα, Συμηλούδι

Οικογένεια: Σύνθετα, Asteraceae

Χρησιμοποιούμενα μέρη: Υπέργεια (άνθη, φύλλα -συνήθως μαζί, σπάνια μεμονωμένα), Αιθέριο Έλαιο

Μορφολογία - Γενικά Χαρακτηριστικά

Είναι πολύχρονο φυτό με ύψος που φτάνει τα 70εκ και μπορεί να φτάσει μέχρι και 1 μέτρο. Έχει άφθονα, μικρά άνθη πάνω σε απλά ανθοφόρα στελέχη τα οποία έχουν χρώμα λευκό έως κιτρινόλευκο που σε ορεινές περιοχές μεταβάλλεται σε ροζ μέχρι κοκκινωπό. Τα φύλλα της είναι μικρά και μοιάζουν με αυτά της φτέρης, είναι μυτερά και ελαφρώς τριχωτά, ανοιχτού πράσινου χρώματος και αν τριφτούν, αναδύουν ένα άρωμα παρόμοιο με της καμφοράς. Ο βλαστός είναι χνουδωτός και οι καρποί επίσης τριχωτοί και κολλώδεις.

Είναι ιδιαίτερα κοινό φυτό στην Ευρώπη και φυτρώνει σε λιβάδια, βοσκοτόπια, άκρες μονοπατιών, δρόμων και κήπων και σε υψόμετρο μέχρι 2.700 μέτρα. Απαριθμεί περί τα 400 είδη σε Ασία, Ευρώπη και Β. Αφρική. Στην Ελλάδα βρίσκουμε μεταξύ των ειδών της και την Αιγυπτιακή με κίτρινα άνθη, την Κρητική, την Λυγιστική σε Κεφαλονιά, αλλά και την Πταρμική την οποία αποφεύγουν τα ζώα γιατί προκαλεί φτέρνισμα (όπως μαρτυρεί και το όνομά της).

Έχει γεύση στυφή, δροσερή και ελαφρώς πικρή και άρωμα ελαφρώς γλυκό και πικάντικο.

Από τα συστατικά που περιέχει, και στα οποία οφείλονται οι θεραπευτικές της ιδιότητες, κυριότερα είναι τα: πτητικό έλαιο (που περιέχει μεταξύ άλλων και προαζουλένιο), ισοβαλεριανικό οξύ, σαλικυλικό οξύ, ασπαραγίνη, στερόλες, φλαβονοειδή, πικρές ουσίες, ταννίνες, κουμαρίνες, βορνεόλη.


Ιστορία - Μυθολογία
Η μυθολογία καθώς και η ονομασίας της, την συνδέουν ιδιαίτερα με τον  Τρωικό πόλεμο, όπου κατά τα λεγόμενα είτε την χρησιμοποιούσε ο Αχιλλέας για να περιποιηθεί τα τραύματα και τις πληγές των στρατιωτών του ή την χρησιμοποίησε ο ίδιος για να σταματήσει την αιμορραγία όταν πληγώθηκε από τον Έκτορα, και έτσι προκύπτει και η ονομασία “Αχιλλεία”. Μέχρι σήμερα, η κύρια χρήση της είναι στην περιποίηση τραυμάτων κυρίως για τις αιμοστατικές και αντιφλεγμονώδης της ιδιότητες. Η αγγλική ονομασία “nosebleed” επιβεβαιώνει αυτήν την ιδιότητά της, στην προκειμένη περίπτωση, για την ρινορραγία.

Κάποια περίοδο είχε επικρατήσει και η άποψη ότι μπορεί να θεραπεύσει τα πάντα οπότε κι έγινε γνωστή ως “πανάκεια”.
Στη Σουηδία, τέλος, είναι γνωστή και ως field hop (λυκίσκος των λιβαδιών) μιας και χρησιμοποιείται στην παρασκευή μπύρας για τις διεγερτικές της ιδιότητες.


Συλλογή
Ανθίζει από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβρη. Συλλέγονται τα άνθη και οι μίσχοι κατά την άνθηση, το καλοκαίρι (η ηλιοφάνεια ενισχύει τη δράση της), και τα φύλλα καθ όλη τη διάρκεια της αυξητικής περιόδου.

Καλό θα ήταν να μην συλλέγεται από τις άκρες δρόμων με ιδιαίτερα αυξημένη κίνηση αυτοκινήτων μιας κι έχει την τάση να συγκεντρώνει μεγάλες ποσότητες βαρέων μετάλλων στους ιστούς της.

Συνδυάζεται καλά με: Αγγελική, Ιεροβότανο, Άρκευθο , Λεμόνι, Μέλισσα, Δενδρολίβανο, Εστραγκόν, Βερβένα.


Ιδιότητες – Χρήση

Αν και είναι κυρίως γνωστή για την αιμοστατική της ικανότητα, στην πραγματικότητα δρα ως ρυθμιστικό της κυκλοφορίας του αίματος και σε συνδυασμό με την αντιφλεγμονώδη της ιδιότητα (χάρη στα φλαβονοειδή που περιέχει), είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για προβλήματα που σχετίζονται με το αίμα όπως: φλεβική ανεπάρκεια, οιδήματα, υπέρταση, αιμορροΐδες, έλκη, κιρσούς. Βάση αυτής της ιδιότητας χρησιμοποιείται από τις φαρμακοβιομηχανίες σε αλοιφές και σαπούνια για την ανακούφιση των αιμορροΐδων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι όταν τοποθετηθεί νωπό φύλλο στο ρουθούνι, προκαλεί ρινορραγία, τακτική που εφαρμόζεται για την ανακούφιση της ημικρανίας ως αποτέλεσμα της πίεσης που ασκεί το αίμα στο κεφάλι.

Επιπλέον, βάση αυτών των ιδιοτήτων, είναι ιδιαίτερα ευεργετικό βότανο για τις γυναίκες, καθώς λειτουργεί ρυθμιστικά σε προβλήματα της έμμηνου ρύσεως όπως καθυστέρηση ή βαριάς μορφής εμμηνόρροια, και παράλληλα ανακουφίζει από τους πόνους περιόδου που προκαλούνται από τους σπασμούς της μήτρας, χάρη στις αντισπασμωδικές ιδιότητες της κουμαρίνης.
Σαν άφυσο βότανο και πικρό τονωτικό, δρα ευεργετικά εναντίον της δυσπεψίας διεγείροντας την έκκριση γαστρικών υγρών και χολής που βοηθούν την πέψη.

Έχει παυσίπονες ιδιότητες, πιθανότατα λόγω της αναλγητικής και αναισθητικής δράσης της βορνεόλης, λειτουργώντας έτσι ευεργετικά σε αρθριτικά και ρευματισμούς, ίσως και σε πόνους μέσης και πονοκεφάλους. Το μάσημα φρέσκων φύλλων της, ανακουφίζει από τον πονόδοντο.
Το εμπεριεχόμενο σαλικυλικό οξύ μαζί με τις ταννίνες, προσφέρουν στυπτικές και αντισηπτικές ιδιότητες ανακουφίζοντας από την ήπια διάρροια αλλά και λειτουργώντας τονωτικά για το λιπαρό δέρμα και βελτιώνοντας την εμφάνισή του. Υποστηρίζεται επίσης ότι είναι ιδιαίτερα ευεργετική για την τριχόπτωση καθώς τονώνει το τριχωτό της κεφαλής.

Άλλες γνωστές ιδιότητες της Αχιλλείας είναι η ανακούφιση της αλλεργικής καταρροής και γενικότερα αλλεργικών συμπτωμάτων του αναπνευστικού, αλλά και η διευκόλυνση της εφίδρωσης με σκοπό την μείωση της θερμοκρασίας του σώματος σε περίπτωση πυρετού.
Υποστηρίζεται επίσης ότι δρα κατευναστικά για το νευρικό σύστημα, ιδιαίτερα ωφέλιμο σε περιόδους έντασης και κατάθλιψης, πιθανότατα λόγω της ασπαραγίνης που περιέχει και η οποία συντελεί στην σωστή λειτουργία και βιοχημική ισορροπία του εγκεφάλου, σε συνδυασμό με της ηρεμιστικές ιδιότητες της βορνεόλης.

Τέλος, λόγω της αντιμυκητιακής και αντιβακτηριακής της δράσης αλλά και της αντισηπτικής, είναι ωφέλιμη για την θεραπεία διαφόρων δερματοπαθειών, όπως έκζεμα, λειχήνες και λοιπά εξανθήματα.

Τρόποι χρήσης:
Εισπνοές για αλλεργικό συνάχι και ήπιο άσθμα.

Το βάμμα χρησιμοποιείται εσωτερικά για διαταραχές του ουροποιητικού συστήματος ή για εμμηνορροϊκά προβλήματα.
Το έγχυμα ή ο χυμός χρησιμοποιείται εξωτερικά για πλύση εκζεμάτων και λοιπών δερματικών προβλημάτων.

Κομπρέσα για ανακούφιση κιρσών.
Κατάπλασμα φύλλων για παύση αιμορραγίας καθώς και σε κοψίματα ή γδαρσίματα.

Το αιθέριο έλαιο μπορεί να διαλυθεί σε φυτικό λάδι για εντριβές του θώρακα σε κρυολογήματα και γρίπη. Επίσης, χρησιμοποιείται σε αρωματικό λύχνο για να κατευνάσει το νευρικό σύστημα και για τη θεραπεία της αϋπνίας.


ΠΡΟΣΟΧΗ! Όχι μεγάλες δόσεις κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης γιατί είναι διεγερτικό της μήτρας. Επίσης, παρατεταμένη χρήση της, μπορεί να εντείνει την υπάρχουσα φωτοευαισθησία του δέρματος καθώς και να προκαλέσει πονοκεφάλους και ίλιγγο.

Άλλες χρήσεις:
ως εντομοαπωθητικό, διώχνει σκαθάρια, μυρμήγκια, μύγες και, ειδικά καιγόμενο (σε θυμιατό ή το αιθέριο έλαιο σε αρωματιστή), διώχνει τα κουνούπια.

ως λίπασμα, είναι δυναμωτικό για τα φυτά μας: μουσκεύουμε φύλλα σε νερό για 1 με 2 εβδομάδες και στραγγίζουμε.


Καλλιέργεια
Αν και συνηθισμένο φυτό της υπαίθρου, πολλοί δεν έχουν πρόσβαση σε αυτό, γι’ αυτό καλό είναι να διατηρούμε καμιά γλαστρούλα στο μπαλκόνι ή τον κήπο μας ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε τα οφέλη της.

Η αχιλλεία γενικά, είναι εύκολο φυτό για καλλιέργεια γιατί δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος και φροντίδες κι επίσης, έχει μεγάλες αντοχές όσον αφορά τις θερμοκρασίες καθώς αντέχει στο πολύ κρύο αλλά και στην ξηρασία του καλοκαιριού. Το μόνο που χρειάζεται είναι καλά αποστραγγιζόμενο χώμα, όπως και τα περισσότερα φυτά άλλωστε, κι ένα ηλιόλουστο μέρος στην αυλή ή την βεράντα μας.

Για τον κήπο μας δε, είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη γιατί απωθεί τα βλαβερά έντομα προσελκύοντας μόνο τα ωφέλημα για τα υπόλοιπα φυτά μας.

Η σπορά γίνεται το φθινόπωρο πριν αρχίσουν τα κρύα, αλλά και την άνοιξη με θερμοκρασίες, πάλι, όχι κάτω από 20oC. Οι σπόροι θα φυτευτούν επιφανειακά και το σημείο πρέπει να είναι ηλιόλουστο. Σε περίπου 2 εβδομάδες θα έχουμε την βλάστηση. Αν προορίζεται για γλάστρα σε μπαλκόνι, μεταφυτεύουμε όταν φτάσει περίπου στα 10εκ.

 

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Χειροποίητο Σαπούνι Ελαιολάδου: Ένας Πλήρης Οδηγός

Το χειροποίητο σαπούνι κερδίζει συνεχώς νέους θαυμαστές μιας και αποτελεί μια ιδιαίτερα ευχάριστη και δημιουργική απασχόληση.. άλλωστε, τι πιο ευχάριστο από το να χρησιμοποιείς δικά σου δημιουργήματα?!
Αν δεν έχετε ασχοληθεί ακόμη, καιρός να ξεκινήσετε γιατί εκτός των άλλων, θα προσφέρετε στον οργανισμό σας ένα προϊόν χειροποίητο, αγνό και απαλλαγμένο από χημικές ουσίες που πλέον μας βομβαρδίζουν από παντού..

Ξεκινάμε λοιπόν!



Η χημική αντίδραση που παράγει σαν τελικό προϊόν το σαπούνι είναι η εξής:

ΟΞΥ (λιπαρά οξέα των ελαίων) + ΒΑΣΗ (NaOH, αλκαλικό προϊόν) = ΑΛΑΣ (σαπούνι) + ΓΛΥΚΕΡΙΝΗ

 
Τα χειροποίητα σαπούνια διατηρούν την γλυκερίνη που έχει παραχθεί μέσω της διαδικασίας σε αντίθεση με αυτά του εμπορίου από τα οποία απομακρύνεται τεχνητά καθιστώντας τα κατώτερης ποιότητας.

 

 
Η ΨΥΧΡΗ ΜΕΘΟΔΟΣ

 
Εργαλεία:
ζυγαριά
2 θερμόμετρα εύρους -10 με 110 βαθμούς Κελσίου
Κατσαρόλα
Κανάτα pyrex
Ανοξείδωτη κουτάλα για ανακάτεμα
Μίξερ χειρός
Καλούπια
Λαδόκολλα
Παλιές κουβέρτες ή πετσέτες
Κουτάλια/μαχαίρια αν χρειαστούν
Κόφτη για το κόψιμο του σαπουνιού

 
Προστατευτικά (δεν κάνουμε τίποτα χωρίς αυτά!!):
Γάντια κουζίνας
Μάσκα για στόμα/μύτη
Γυαλιά προστατευτικά
Ποδιά
 
 
  • Ζυγίζουμε τα υλικά (λάδια, νερό, NaOH)
  • Ρίχνουμε το NaOHστο νερό (στο pyrex)και ανακατεύουμε να λιώσει. Η θερμοκρασία φτάνει μέχρι τους 80 βαθμούς.
  • Βάζουμε το pyrexσε μπαιν μαρί με κρύο νερό και παγάκια ώστε να πέσει πιο γρήγορα η θερμοκρασία.Η ανάμιξη του καυστικού με τα λάδια πρέπει να γίνει σε ίδια θερμοκρασία τω ν 2μιγμάτων. Μπορούμε να ζεστάνουμε και λίγο τα λάδια, ποτέ όμως πάνω από τους 40βαθμούς γιατί θα καταστραφούν τα θρεπτικά τους συστατικά.
  • Ρίχνουμε το καυστικό μίγμα στα λάδια και ανακατεύουμε με την κουτάλα να ενωθούν.
  • Συνεχίζουμε με το μίξερ χειρός ώστε να ενοποιηθούν τα 2 μίγματα και μέχρι να αρχίσει να παίρνει την υφή κρέμας.
  • Σε αυτό το σημείο προσθέτουμε διακοσμητικά, χρώμα, αρώματα, λάδια (μέχρι 2κουταλιές σούπας) κλπ. Και ανακατεύουμε καλά.
  • Ρίχνουμε το μίγμα στα καλούπια, καλύπτουμε με λαδόκολλα και τυλίγουμε με τις κουβέρτες.Αυτό γιατί η θερμοκρασία του μίγματος πρέπει να πέσει ομαλά.
  • Αφήνουμε σε μέρος χωρίς υγρασία και ρεύματα για 1-5 μέρες, ανάλογα με το πόσο γρήγορα θα σκληρύνει.
  • Βγάζουμε από τα καλούπια και κόβουμε κατά βούληση.
  • Αφήνουμε τα σαπούνια σε σκιερό μέρος, χωρίς υγρασία, για 3-4 εβδομάδες ώστε να πέσει το ph. 
 
 
 
TIPS
·         Το ελαιόλαδο δίνει καλής ποιότητας σαπούνι.
·         Jojoba, shea butter, βούτυρο κακάο, καστορέλαιο, αμυγδαλέλαιο κλπ, δίνουν καλλυντικές ιδιότητες στο σαπούνι.
 
 
--> Σαν βασική συνταγή, χρησιμοποιούμε το ελαιόλαδο. Μπορούμε να προσθέσουμε και Λάδι Καρύδας (μέχρι 20% επί των ελαίων) για καλό καθαρισμό, πλούσιο αφρό και πιο σκληρό σαπούνι.


SOS! Τα υλικά μετριούνται σε gr και Kg!

§  Το νερό πρέπει να έχει λίγα ή καθόλου άλατα.
§  Νερό = 30% – 35% επί των ελαίων.
§  Το NaOH πρέπει να είναι ΧΗΜΙΚΩΣ ΚΑΘΑΡΟ!
§  Τελικό ph = 8,5 < 9,5

Στα λάδια μπορούμε να προσθέσουμε κερί μέλισσας ή κάποιο βούτυρο το οποίο πρέπει πρώτα να λιώσουμε σε μπαιν μαρί.
 

ΤΙΜΕΣ ΣΑΠΩΝΟΠΟΙΗΣΗΣ
Πολλαπλασιάζουμε τα gr του κάθε λαδιού που θα χρησιμοποιήσουμε στη συνταγή με την αντίστοιχη τιμή του για να βρούμε πόσα gr NaOH θα χρησιμοποιήσουμε.

grNaOH = τιμή ελαίου x gr ελαίου

Αβοκάντο = 0.133
Αμυγδαλέλαιο = 0,136
Βούτυρο κακάο = 0,137
Βούτυρο καριτέ = 0,128
Ελαιόλαδο = 0,136
Ηλιέλαιο = 0,134
Καστορέλαιο = 0,128
Λάδι Καρύδας = 0,190
Μελισσοκέρι = 0,069
Σησαμέλαιο = 0,133
Σταφυλοκουκουτσέλαιο = 0,127
Τζότζομπα = 0,069
Φοινικέλαιο = 0,141
 

π.χ. Έχουμε: 700γρ Ελαιόλαδο

200γρ Καρύδα    

100γρ Αμυγδαλέλαιο
 

ð  NaOH = (700 x 0,136)ελαιόλαδο + (200 x 0,190)καρύδα + (100 x 0,136)αμυγδαλέλαιο

ð  NaOH = 95,2gr + 38gr + 13.6gr

ð  NaOH = 146,8gr

Άρα για την παραπάνω συνταγή πρέπει να χρησιμοποιήσουμε 146,8 γραμμάρια NaOH
 
Όμως….

 
ΥΠΕΡΛΙΠΑΝΣΗ

 Για να είμαστε σίγουροι ότι θα σαπωνοποιηθούν πλήρως όλα τα συστατικά και δεν θα περισσέψει καθόλου NaOH στο τελικό προϊόν που μπορεί να ερεθίσει το δέρμα, αφαιρούμε ένα ποσοστό από αυτό.

Ένα 5% είναι το σύνηθες και είναι αρκετό. Μπορούμε να αφαιρέσουμε μέχρι και 10% κάτι που θα κάνει το σαπούνι έξτρα ενυδατικό αφού θα περισσέψουν λιπαρά οξέα.

Καλό είναι να μην υπερβαίνουμε το 10% γιατί αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα ένα μαλακό σαπούνια που θα λιώνει εύκολα.

 

Άρα: τα 146,8 γραμμάρια NaOH που βγάλαμε πριν, γίνονται::

- (με -5%):  146,8gr  - 5% = 136,46gr => 140gr NaOH

- (με -10%):  146,8gr  - 10% = 132,12gr => 132gr NaOH

 

 Αντί για νερό!

Μπορούμε να αντικαταστήσουμε το νερό με οτιδήποτε: γάλα, χυμούς φρούτων και λαχανικών, ανθόνερα, μπύρα κλπ.

Όταν όμως θα ρίξουμε το NaOH, πρέπει να φροντίσουμε να μην ανέβει η θερμοκρασία πάνω από 35 – 40 βαθμούς Κελσίου γιατί θα καταστραφούν τα θρεπτικά συστατικά. Οπότε το υλικό που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να είναι μισό σε μορφή πάγου και μισό κρύο από το ψυγείο.
 

1.      Βάζουμε το κρύο μισό του υλικού στο pyrex και το pyrex σε μπαιν μαρί με κρύο νερό και παγάκια.

2.      Προσθέτουμε λίγη ποσότητα NaOH και ανακατεύουμε.

3.      Όταν η θερμοκρασία φτάσει τους 30 – 35 βαθμούς, ρίχνουμε 1-2 παγάκια του υπόλοιπου υλικού μας για να ξαναπέσει.

4.      Επαναλαμβάνουμε τα βήματα 2 και 3 μέχρι να μπει όλο το NaOH και το υγρό μας.

 
Το σαπούνι θα πάρει και ιδιαίτερο χρώμα ανάλογα με το υγρό που έχουμε διαλέξει, πχ με γάλα, γίνεται πορτοκαλί.
 
 

TIPS!
·         Αν θέλουμε να προσθέσουμε μέλι:
-          Ποσότητα = 5% επί των ελαίων
-          Το διαλύουμε σε βραστό νερό (2 μέλι : 1 νερό)
-          Το προσθέτουμε στο τελικό στάδιο και ανακατεύουμε καλά

·         Αν θέλουμε να προσθέσουμε μπύρα:
-          Την αφήνουμε πρώτα να ξεθυμάνει.
-          Μπαίνει αντί νερού

 
ΧΡΩΜΑΤΑ
·         Πιπέρι καγιέν = σωμόν
·         Κανέλα = μπεζ-καφέ
·         Κάρυ – κίτρινο ώχρα
·         Πάπρικα = ροδακινί
·         Σπιρουλίνα = πράσινο
·         Πράσινη άργιλος = κιτρινοπράσινο
·         Κουρκουμάς, σαφράν = κίτρινο
·         Ροζ άργιλος = ροζ

 
EXTRAS
·         Μπορούμε αν φτιάξουμε σαπούνια για peeling προσθέτοντας ζάχαρη, παπαρουνόσπορο κλπ.
·         Επίσης, υλικά όπως κουάκερ, ρυζάλευρο, αλόη κλπ, δίνουν έξτρα καλλυντικές και ενυδατικές ιδιότητες στο σαπούνι.